قرص ب ۲ با چه دارویی تداخل دارد؟

مصرف الکل در حین مصرف قرص ب ۲ می‌تواند عوارض جانبی جدی مانند مشکلات تنفسی، کما و حتی مرگ را به همراه داشته باشد.

نکته مهم:

*حتی اگر از مکمل‌های ویتامینی و یا گیاهان دارویی استفاده می‌کنید، حتماً به پزشک خود اطلاع دهید.
*در طول دوره مصرف قرص ب ۲ از رانندگی و انجام کارهای خطرناک که نیاز به هوشیاری کامل دارند خودداری کنید.
*در صورت مشاهده هرگونه عوارض جانبی، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

مرکز ترک اعتیاد بهبودی کرج با بهره‌گیری از مجرب‌ترین پزشکان و روانشناسان، آماده ارائه خدمات ترک اعتیاد به شما عزیزان است. برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاوره رایگان با ما تماس بگیرید.

توجه:
مطالب ارائه‌شده در این مقاله صرفاً جنبه اطلاع‌رسانی دارد و به‌هیچ‌عنوان جایگزین مشاوره پزشکی تخصصی نیست.
قبل از مصرف هرگونه دارو، حتماً با پزشک خود مشورت کنید.

عوارض جانبی  نادر مصرف بوپرنورفین

در بخش قبل به فهرستی از داروهایی که با قرص ب ۲ تداخل دارند اشاره کردیم. در این بخش به بررسی بیشتر این تداخلات و همچنین نکاتی در مورد مصرف ایمن قرص ب ۲ می‌پردازیم.

مکانیسم تداخلات دارویی:

تداخلات دارویی قرص ب ۲ به دودسته کلی تقسیم می‌شود:

تداخلات فارماکوکینتیک: این نوع تداخل زمانی رخ می‌دهد که یک دارو، نحوه جذب، متابولیسم یا دفع داروی دیگر را در بدن تحت‌تأثیر قرار دهد.
تداخلات فارماکودینامیک: این نوع تداخل زمانی رخ می‌دهد که دو دارو اثرات یکدیگر را در محل اثر (مانند گیرنده‌های عصبی) خنثی یا تشدید کنند.

تداخلات خاص:

بنزودیازپین‌ها: این داروها بااتصال به گیرنده‌های GABA در مغز، فعالیت سیستم عصبی مرکزی را کاهش می‌دهند. مصرف هم‌زمان بنزودیازپین‌ها با قرص ب ۲ می‌تواند منجر به افزایش اثرات آرام‌بخش و خواب‌آوری هر دو دارو شده و خطر عوارضی مانند تنفس سطحی، سرگیجه شدید و در موارد نادر مرگ را افزایش دهد.
داروهای ضدافسردگی: برخی از داروهای ضدافسردگی مانند SSRI ها (مانند فلوکستین) و SNRI ها (مانند ونلافاکسین) می‌توانند سطح ب 2 را در خون افزایش داده و خطر عوارض جانبی را افزایش دهند.
آنتی‌بیوتیک‌ها: برخی از آنتی‌بیوتیک‌ها مانند ماکرولیدها (مانند کلاریترومایسین) می‌توانند متابولیسم ب 2 را در کبد کند کرده و سطح آن را در خون افزایش دهند.
داروهای ضد قارچ: داروهای ضد قارچ مانند آزول‌ها (مانند ایتراکونازول) می‌توانند متابولیسم ب ۲ را در کبد کند کرده و سطح آن را در خون افزایش دهند.
داروهای ضد تشنج: برخی از داروهای ضد تشنج مانند کاربامازپین و فنوباربیتال می‌توانند متابولیسم ب ۲ را در کبد و روده افزایش داده و سطح آن را در خون کاهش دهند.
ریفامپین: این دارو که برای درمان سل استفاده می‌شود، می‌تواند متابولیسم ب ۲ را در کبد و روده افزایش داده و سطح آن را در خون کاهش دهد.
گیاه خارمریم: این گیاه می‌تواند متابولیسم ب ۲ را در کبد افزایش داده و سطح آن را در خون کاهش دهد.

نتیجه گیری :
قرص ب۲، دارویی که برای ترک اعتیاد به کار می‌رود، خود می‌تواند اعتیادآور باشد. این دارو مانند شمشیر دو لبه عمل می‌کند: هم می‌تواند نجات‌دهنده باشد و هم شما را به دام اعتیادی دیگر بکشاند. سرنوشت شما با قرص ب۲ به نحوه مصرف آن بستگی دارد.

استفاده از قرص ب۲ در چارچوب یک برنامه درمانی دقیق، راه موثری برای ترک اعتیاد به مواد افیونی مانند تریاک و هروئین خواهد بود. اما مصرف خودسرانه آن، می‌تواند شما را به اعتیادی بدتر مبتلا کند، اعتیادی که ترک آن گاه دشوارتر از ترک تریاک یا هروئین است.